Potwór

Przede wszystkim chciałbym bardzo przeprosić za niewiarygodnie długi czas oczekiwania pomiędzy poprzednim rozdziałem a tym. Jedyne, co mogę zaoferować na wymówkę, to to, że życie rzeczywiście potrafi być okrutną kochanką. Niedługo po tym, jak zacząłem pracować nad tym rozdziałem, mój komputer się zawiesił i zabrał całą moją pracę z nim, ponieważ jestem analfabetą komputerowym na granicy, a proste pojęcia, takie jak program antywirusowy i kopie zapasowe danych, nieustannie mi umykają. A ponieważ wciąż jestem dość daleko od mojego ostatecznego celu, czyli obrzydliwego, agresywnie bogatego autora/playboya, dopiero niedawno udało mi się zebrać dość zimnej, twardej gotówki, aby ją zastąpić. A teraz, ponieważ...

„Nauczymy cię wielu nowych rzeczy” Brzydki brutal zachichotał, chwytając jedną z dziewczyn za ramiona i wpychając ją do celi. Potknęła się na klepisku, gdy zamykał zardzewiałą metalową bramę, uderzając nią o kraty, aż klatka zagrzechotała jak więzienie. Wiedzieli, że ten dzień nadchodzi. Wszystkie dziewczynki z pobliskich wiosek wychowywane są w cichym strachu, że pewnego dnia zostaną odebrane rodzinom i zmuszone do niewoli. Inny strażnik splunął do klatki, upadając u stóp jednej z dziewczyn. Jej usta wykrzywiły się i odwróciła wzrok. Obrzydliwe stworzenia. Szarawa martwo wyglądająca skóra, długie kolczaste ogony i gadzie twarze z pustymi czarnymi paciorkowatymi oczami. Niski i krępy z...

Elaina obudziła się z obolałymi i zmęczonymi plecami. Została zabrana z domu z jakiego powodu nie wiedziała. Gwardia króla wrzuciła ją do klatki i zaciągnęła do lasu. Zapomniany las to miejsce, do którego nigdy się nie zapuszczasz. Mówiono, że mieszkają tam demony i wielkie zło. Twarde drewno klatki wozu było szorstkie przy jego półnagim ciele. Zabrali jej ubranie i zostawili go w samej bieliźnie. Jej rodzina nie mogła sobie pozwolić na lepsze ubrania, ponieważ nosiła proste białe ubrania z bawełny. Podciągnęła się do pozycji siedzącej i zawołała strażnika przed klatką. Dokąd mnie zabierasz, jej głos był koński od płaczu. Strażnik patrzył...

A/N – Moi drodzy czytelnicy! Dziękuję wszystkim, którzy tak długo trzymali się mnie i tej historii. Szczerze przepraszam za oczekiwanie między tym rozdziałem a poprzednim; Naprawdę piszę, kiedy tylko mogę. Wątpię, by jakikolwiek rozdział był wart całego roku czekania, ale tak jak we wszystkim, co piszę, włożyłem duszę w część 8 i mam szczerą nadzieję, że spodoba ci się to czytanie. Jak zawsze PROSZĘ oceń, skomentuj i napisz do mnie! Uwielbiam słyszeć od Was i odpowiem na każdy e-mail. Szczęśliwego Nowego Roku! Twoje zdrowie, Steelkat Część 8 Przechadzamy się po ogrodach, zanurzając się w promieniach zachodzącego słońca i trzymając się nawzajem...

Rozdział 1 To moja historia… Nie. To moja spowiedź. Nie jestem pewien, czy to, co zrobiłem, było przestępstwem, ale z pewnością było to sprzeczne z naturą. Mój ostatni rok w college'u, a właściwie kilka ostatnich tygodni, zanim miałam zostać uroczyście wepchnięta do świata pracy. Stałam w łazience, która towarzyszyła mojej sypialni, badając własne ciało w lustrze. Grube soczewki moich okularów sprawiły, że moje oczy były duże pod falowanymi czarnymi włosami. Moja skóra była blada od spędzania dni w bibliotekach lub za komputerami. Lekkie wygięcie kręgosłupa sprawiało, że wyglądałem na przygnębiony, ale było to również konsekwencją zbyt wielu nocy z nosem w...