Modyfikacja ciała

Daniel poprowadził rodzinę do niepozornego, odległego, pozbawionego oznakowania budynku. Drzwi otworzyły się i ukazały się w małej, pustej poczekalni. Na końcu znajdowała się zaciemniona przegroda z pleksiglasu oddzielająca osobę od pokoju. Daniel z entuzjazmem podszedł do okna, Sarah, jego żona, cicho poszła za nim. Ostrożnie podążali za nim jego wysportowani nastoletni synowie Freddie i Chris, w końcu z tyłu znalazła się Nicole. Na wypadek, gdyby wskazówki wizualne nie były wystarczająco jasne, aby wyrazić jej niezadowolenie, trzaskanie drzwiami wyjaśniało problem. „Proszę, nie rób tego”. Sara nieśmiało doradziła. – Proszę, kurwa, powiedz mi, gdzie jesteśmy. Nicole odpowiedziała strzałem. „Hej, Bret, czy możesz wezwać...

NIE PRZYJMUJĘ CAŁKOWICIE ŻADNEGO uznania za tę pracę, chciałem ją tylko przekazać dalej. KOWBOJKA Przez TopCat Rozdział pierwszy Carol nie była typową licealistką z Iowa. Wychowywała się w rodzinie, którą można nazwać dysfunkcyjną. Jej rodzice niewiele czasu poświęcali jej szczęściu i wygodzie. Jej ojciec był kierowcą ciężarówki na długich trasach i lubił tę pracę, ponieważ trzymała go z dala od otyłej żony, która rzadko wychodziła z domu, chyba że poszła do sklepu spożywczego lub monopolowego. Było więc rzeczą naturalną, że Carol będzie przyciągać każde źródło uwagi. Mieszkała na wsi w stanie Iowa, a jej najbliższy sąsiad znajdował się ćwierć mili dalej...

James leżał sam w swoim domu, wyciągnięty na sofie w salonie. Czekając cierpliwie na przybycie gościa, wpatrywał się w sufit, próbując oderwać myśli od nieuniknionej konfrontacji z Isztar. „Jedna rzecz na raz” – powtarzał sobie. Po wyjściu z biura Tiny kilka godzin wcześniej James wrócił do pustego domu. Powitała go notatka na lodówce od Davida, który najwyraźniej zabrał Briannę i wyjechał za miasto na wesele krewnego i miał wrócić przez kilka dni. Drugi współlokator Jamesa, Mark, miał własne zajęcia i pracę, więc prawdopodobnie wróci do domu dopiero późnym popołudniem. James był wdzięczny za samotność; dało mu to czas do namysłu –...

A/N – Moi drodzy czytelnicy! Dziękuję wszystkim, którzy tak długo trzymali się mnie i tej historii. Szczerze przepraszam za oczekiwanie między tym rozdziałem a poprzednim; Naprawdę piszę, kiedy tylko mogę. Wątpię, by jakikolwiek rozdział był wart całego roku czekania, ale tak jak we wszystkim, co piszę, włożyłem duszę w część 8 i mam szczerą nadzieję, że spodoba ci się to czytanie. Jak zawsze PROSZĘ oceń, skomentuj i napisz do mnie! Uwielbiam słyszeć od Was i odpowiem na każdy e-mail. Szczęśliwego Nowego Roku! Twoje zdrowie, Steelkat Część 8 Przechadzamy się po ogrodach, zanurzając się w promieniach zachodzącego słońca i trzymając się nawzajem...

Cześć chłopaki i dziewczyny! To Chase. Wiesz, osoba o której opowiada ta historia. Wiem, o czym myślisz – to nie może być prawdziwe. No cóż, zapewniam, że tak jest. Nie mogę ci tego udowodnić, chyba że spotkamy się pewnego dnia, a nawet wtedy będę musiał ci opowiedzieć całą sprawę od nowa. To jest coś, czego raczej nie zrobię, ponieważ jakiekolwiek ujawnienie tego, kim i czym jestem, może doprowadzić do mojego schwytania przez kogoś, kto chce zrobić ze mnie królika doświadczalnego. Nie wiem o tobie, ale nie zależy mi na tym, by zostać zamkniętym na resztę wieczności i poddanym wszelkiego rodzaju eksperymentom...